بررسی شیوع دفورمیتی‏های زانو و پا در دختران سنین دبیرستان منطقه ۵ تهران

مقدمه: دفورمیتی‏‏های اندام تحتانی در بچه‏ها خصوصاً دفورمیتی‏های زانو و پا از جمله مشکلات شایع مراجعین به مراکز ارتوپدی است‏ که بسیاری از آن ها فیزیولوژیک می‏باشد و با رشد طبیعی تصحیح می‏گردند. اما درصد کمی نیز بدون اصلاح باقی می‏مانند و در طولانی مدت برای بیمار مشکلات ایجاد می کنند. روش کار: این بررسی یک مطالعه توصیفی از نوع مشاهده‏ای مقطعی با هدف تعیین شیوع دفورمیتی‏های زانو و پا در میان 1000 نفر از دختران دانش‏‎آموز دبیرستان های دخترانه منطقه 5 تهران است. دفورمیتی‏های مورد بررسی شامل زانوی پرانتزی، زانوی ضربدری، کف پای صاف، قوس بیش از حد کف پا و انحراف به خارج (والگوس) شست پا می‏باشد. همچنین در این بررسی رابطه بین شیوع این دفورمیتی‏ها، عواملی همچون گروه سنی، میزان بروز علایم مختلف، سوابق فردی و خانوادگی و … بررسی شده است. برای واروس زانوها فاصله بین کوندیل های داخلی فمور، برای والگوس زانوها فاصله بین قوزک های داخلی مچ پا، برای والگوس شست پا زاویه بین کناره داخلی پا و کناره داخلی شست پا اندازه‏گیری شده است و جهت بررسی صافی کف پا و قوس بیش از حد کف پا، از مشاهده کف پای بیماران هنگام ایستادن استفاده شد.یافته‏ها: 4/30% افراد مورد بررسی دارای انحراف محور زانو شامل زانوی پرانتزی (5/27%) و زانوی ضربدری (9/2%) بودند. 2/11% افراد دفورمیتی کف پا داشتند که قوس بیش از حد کف پا 2/0% و صافی کف پا 11% بود. شیوع والگوس شست پا 7/12% بوده است. در میان متغیرها بین شیوع دفورمیتی زانو و پا با چندمین فرزند خانواده بودن، میزان علایم، گروه سنی و بین دفورمیتی پا با سابقه فردی و خانوادگی روابط معناداری وجود دارد. اما بین دفورمیتی زانو با سابقه فردی و خانوادگی رابطه معنا‏داری دیده نشد. نتیجه‏گیری: این یافته‏ها ضرورت توجه بیشتر به معاینات دقیق و تشخیص زودهنگام و اقدامات درمانی به موقع دفورمیتی زانو و پا را در کودکان یادآوری می‏کند.